استفاده از گزنه کیلویی در دامپزشکی عامیانه به خوبی مستند شده است و ارائه یک دیدگاه جامع در این مقاله کوتاه دشوار است به طور خلاصه، در اروپا، گزارش های قومی دامپزشکی استفاده از U. dioica را حداقل در ایتالیا، سوئیس، اسپانیا و اتریش مستند کردند.
در ایتالیا و اسپانیا U. dioica به عنوان محرک رشد و تحریک مرغ‌ها برای تخم‌گذاری به جوجه‌ها و بوقلمون‌ها تجویز شددر برخی از مناطق ایتالیا، خوک ها با گزنه پخته شده تغذیه می شدند تا مقاومت آنها در برابر بیماری های عفونی بهبود یابد.
علاوه بر این، نوک U. dioica همراه با Malva sylvestris نیز به عنوان جوشانده پس از زایمان به گاوها داده شد در سوئیس، گزنه گزنه به صورت خوراکی به حیوانات تقویت عمومی را بهبود می بخشد و برای درمان اختلالات تناسلی، گوارشی، پوستی و متابولیک استفاده می شود.
همچنین در دامپزشکی سنتی در کانادا استفاده می شود، جایی که به نشخوارکنندگان برای بهبود باروری و در افراد باردار و شیرده برای تامین مواد معدنی کمیاب و به عنوان مقوی داده می شود.
در هند، اختلالات حیوانی مانند هماچوری، روماتیسم، زخم گردن، ناباروری، شکستگی استخوان، زخم، رگ به رگ شدن، شیردهی، درد شکم و آسیب های داخلی نیز با گزنه درمان می شود.
عفونت های باکتریایی به عنوان عامل اصلی تاخیر رشد و یا مرگ و میر در آبزی پروری در نظر گرفته می شوند که پیشگیری از آن مهمترین اقدام است.
بسیاری از مطالعات مربوط به استفاده از U. dioica به عنوان محرک رشد و محرک ایمنی در ماهی، شامل گونه‌های دارای منافع اقتصادی، مانند، یا در معرض خطر و حتی ماهی‌های زینتی بودند.
کشورهای عمده تولید کننده عبارتند از شیلی، ایتالیا، نروژ، فرانسه، اسپانیا، دانمارک، آلمان، ایران، ایالات متحده آمریکا و بریتانیا. در سال 2015، تولید جهانی در آبزی پروری به حدود 762000 تن رسید.
با توجه به تغذیه ماهی قزل آلای رنگین کمان با رژیم غذایی شامل 1٪ گزنه به طور قابل توجهی مرگ و میر را پس از مقابله با کاهش می دهد. علاوه بر این، در گروهی که U. dioica را تغذیه کردند، افزایش هماتوکریت، هموگلوبین، آنتی پروتئاز، پروتئین کل، فعالیت باکتری‌کشی سرم، انفجار تنفسی، میلوپراکسیداز، مکمل و فعالیت لیزوزیم را گزارش کردند.
