انجیر خشک 1401 یک خوراکی کاملا منحصر به فرد با بافتی جویدنی، نرم و در عین حال ترد، شیرینی غنی و خاکی، و فرمت همه کاره است که در نهایت توجه شایسته خود را به خود جلب می کند. این راهنمای انجیر خشک نکاتی را در مورد خرید، نگهداری و استفاده از این میوه منحصر به فرد با پیوندهایی به دستور العمل ها ارائه می دهد.
بسیاری از مردم، به ویژه آنهایی که در دهه 1980 و 1990 بزرگ شده بودند، برای اولین بار با انجیر به شکل نیوتن انجیر مواجه شدند. پر از خمیر غلیظ ساخته شده از انجیر خشک، خود میوه تا یک دهه دیگر به عنوان یک غذای کامل مورد توجه قرار نگرفت. در حالی که آگاهی از انجیر تازه هنوز عقب مانده بود، این معرفی در راهروی میان وعده به انجیر خشک راه ورود آسانی به خانواده های آمریکایی داد.
تا زمانی که انسان از خوردن انجیر تازه لذت می برد، انجیر خشک بخشی از این معادله بوده است. از آنجایی که انجیر از روی درخت بسیار فاسد شدنی است، روش‌های نگهداری برای بهترین استفاده از هر برداشت بسیار مهم است.
خشک کردن در آفتاب قدیمی ترین تکنیک شناخته شده برای حفظ مواد غذایی است که فقط فضا و زمان را بدون هیچ گونه افزودنی، تجهیزات یا محدودیت ذخیره سازی می طلبد. اولین انجیر خشک احتمالاً به طور تصادفی پیدا شده است، به طور طبیعی قبل از چیدن روی درخت چروکیده شده است، اما هنوز هم خوردن آن بسیار مفید است.
پردازش مدرن به طور قابل توجهی پیشرفته‌تر است و برای اطمینان از ایمنی، با استریل کردن در آب و اسید شروع می‌شود. سپس انجیر تازه به سرعت از طریق تونل‌های باد قدرتمند منتقل می‌شود تا فرآیند خشک‌کردن را تسریع کند و از بافت و طعم ثابت برای هر دسته اطمینان حاصل کند.
برخی از شرکت ها دی اکسید گوگرد یا سولفات ها را برای افزایش عمر مفید اضافه می کنند. سولفات ها نمک های معدنی هستند که می توانند ارگانیک یا مصنوعی باشند، اما برخی از افراد به این مواد حساس هستند، بنابراین اگر می خواهید از آنها اجتناب کنید، برچسب ها را به دقت بررسی کنید.
