متداول ترین روش برای تولید بطری پت آب معدنی PET قالب گیری دو مرحله ای تزریقی کششی (ISBM) است.
واکنش شیمیایی ترفتالیک اسید و اتیلن گلیکول برای تشکیل پلی اتیلن ترفتالات.
هر دو EG و TPA معمولاً از مواد اولیه نفتی به دست می آیند. PET همچنین ممکن است از طریق ترانس استریفیکاسیون دی متیل ترفتالات (DMT) با EG برای تشکیل بیس (2-هیدروکسی اتیل) ترفتالات (BHET) تشکیل شود، و به دنبال آن واکنش BHET با زنجیره PET گسترش یافته (رهاسازی EG) انجام می شود.
به دلیل واکنش تراکم، PET دارای اتم های غیر کربنی در زنجیره اصلی خود است. جزء بنزن زنجیره اصلی سفتی را به پلیمر می دهد. بسته به پردازش و عملیات حرارتی، PET ممکن است هم به عنوان یک پلیمر آمورف و هم به عنوان یک پلیمر نیمه کریستالی وجود داشته باشد.
[18]. در طول پردازش حرارتی، BHET و پلیمر با وزن مولکولی کم (الیگومر) به علاوه تشکیل میشوند. PET دارای دمای انتقال شیشه ای (Tg) بین 67 درجه سانتیگراد (PET آمورف) و 81 درجه سانتیگراد (PET کریستالی) و نقطه ذوب ~256-260 درجه سانتیگراد است.
سپس بطری ها پر شده و بین مصرف کنندگان توزیع می شود. پس از مصرف محصول (زمانی که بطری ها عملکرد اصلی خود را کامل کردند)، دور ریخته می شوند و ممکن است وارد جریان دور انداختن و جمعآوری با استفاده از مواد برای بازیافت بطریهای پلاستیکی بسیار مهم است.
جداسازی از منبع، که برای حذف پلاستیک قابل بازیافت قبل از نشت آن به زباله های دفن زباله در نظر گرفته شده است، می تواند به کاهش آلودگی و بهبود بازیافت برای عملیات بازیافت کمک کند.
مجموعه بطری های نوشیدنی PET پس از مصرف شامل دو سیستم اصلی است: (1) جمع آوری در کنار خیابان و (2) سیستم سپرده گذاری.
برای سیستم جمع آوری حاشیه، بطری های PET از مواد غیر قابل بازیافت PET به عدل های اختصاصی در تاسیسات بازیافت مواد (MRF؛ همچنین به عنوان تاسیسات احیای مواد شناخته می شود) جدا می شوند.